Çizgi Film mi?

Çizgi Film… Yani çizgilerle, özellikle de çocukların gelişimi ve eğitiminde katkısı olabilecek şekilde hazırlanan, yapılan film ve/veya filmler… Evet, biz yetişkinler de keyif alarak izleyebiliyoruz bu çizgi filmleri 😉

Benim halen çok sevdiğim, izlemeye doyamadığım çizgi film ve hatta filmler var mesela! Heidi, Jetgiller, Taş Devri, Pembe Panter, Polyanna, Atom Karınca, Uçan Kaz Norton, Tom ve Jerry, Temel Reis, Şeker Kız Candy gibi…

Bir de büyüklere çizgi filmler var evet! Hani Pazar günleri yayımlanan bir çizgi karakter vardı, anımsayabildiniz mi? Adı mı? Bay Meraklı 😉 Aaa evet, bir de “Değerli” vardı, hani şu kıh kıh kıh gülen köpek 🙂 O da sevdiğim ve izlemekten keyif aldığım çizgi filmlerden oldu hep 🙂

Bende en çok iz bırakan çizgi film Heidi! Yaşadığı tüm zorluklara rağmen hayata gülerek bakabilen o yaşı küçük ama yüreği büyük kız çocuğu! Dürüstlüğü, iyi niyeti, sevgi dolu kalbiyle herkesi kendine hayran bırakan o kız çocuğu… Hayata küskün ve asık suratlı dedesinin bile taşlaşmaya yüz tutmuş kalbini ısıtan o kız çocuğu!

Bugünkü aklımla çocukluğumu düşünüyorum da, iyi ki Heidi gibi hayatın içinden çizgi filmler varmış! Yoksa, sırf masallarla büyümek; hayal kırıklığından başka bir şey yaratmazdı çocuklarda! Niye mi?

Masallar hep mutlu sonla bitiyor da ondan! Oysaki hayat öyle mi? Evet içinde mutlu ve hatta masal gibi an’lar da oluyor bazen ama sınırlı süreli! Mutlu sonlar da olabiliyor ama her zaman değil! Ama hayal dünyasının zirve yaptığı çocukluk döneminde, “hayat, her zaman mutlu sonlardan oluşur” gibi bir algı da oluşabiliyor! Çok tehlikeli bir algı bu bence!

Hatta yalnızca masallar değil, çocuklukta rol model olan anne baba ve onların ilişkisinin niteliği bile referans oluyor gelecekte!

Çizgi Film mi? Yoksa Masal mı?

Çizgi filmler ile masalları karıştırmamalı kesinlikle! Zira, çizgi filmler çok daha hayatın içinden, dolayısıyla çok daha gerçekçi! Buna karşılık, masallar yalnızca hayal gücüyle sınırlı! Yani, gerçek üstü! Çoğu zaman kurmaca! Dolayısıyla hayal ürünü…

Elbette çocuklukta en önemli parametrelerden birisi de, hayal gücünü kullanabilme, hayal kurabilme yeteneği… Ama bunun dozunu çok iyi ayarlamak gerek! Bana göre tam bir bıçak sırtı durumu… Aman siz siz olun, dikkatli olun derim ben! Çünkü, “çocuğumun hayal gücü gelişsin bu masallarla” diye düşünürken, ileride hayatla ilgili yanlış algıya sahip bir bireyle karşılaşmanız çok olası!

Tam “her şeyin azı karar, çoğu zarar” durumu yani! Öyle ya, hayatta başarı demek, bence her alanda denge demek!

Peki her çizgi film ya da masalı izletebilir miyiz çocuklarımıza? Yoksa seçici geçirgen mi olmalıyız? Ben ciddi olarak, seçici olunmasından yanayım! Başlığında “çocuklar için” yazan her program ya da içerik, uygun olmuyor çocuklar için ne yazık ki! Elbette bunu denetlemek için de, zaman ayırmak ve odaklanmak gerek konuya…

Öyle çizgi filmler var ki, başlangıcı gayet uygunken, ortalarda şiddet ya da başka uygunsuz bir şeyler içeren… Ben yeni bir çizgi film ya da masal izleteceksem eğer çocuklarıma, mutlaka yanlarında oturup; ben de izlemeye özen gösteriyorum! Neden mi? İzlettiğim içeriğin uygunluğunu denetleyebilmek için!

Peki, Ya 0 – 2 Yaş Dönemi…

Bu arada, ilk 2 yıl televizyon / tablet ya da telefon olsun hiçbir ekrandan bir şey izletmemeye özen gösterdim kızlarıma! Çok zorlandım ama gelişimleri açısından bunun önemini bildiğimden; elimden gelenin en fazlasını yapmaya çalıştım o dönem! Veee izletmedim!

Doğrusu ya kendi çocukluk dönemimin çizgi filmlerinden özellikle de Heidi’yi izletmeye çalışıyorum çoğunlukla! Ama çoğunlukla derken, yine en fazla 10 – 15 dakikalık sürelerle sınırlayarak… Bizim dönemimizn çizgi filmlerini çok daha gerçekçi ve çok daha güvenilir ve hatta içerik olarak sağlıklı buluyorum doğrusu!

Özetle, benim bu konudaki formülüm = denetlediğim içerikte + sınırlı süreli + 3 yaş üzeri çocuk için çizgi film ve/veya masal izletmek yönünde 😉