Sözler – Kulağımda Yankılanan!

Verilip de, tutulmayan sözler… Söylenip de, unutulan sözler… Tutulamayacağı bilinip de, ille de söylenen sözler… Bilgece ya da öylesine söylenmiş sözler…

Çok sevdiğim sözlerden biri daha: “söz uçar, yazı kalır!”. Kimbilir, belki de bu yüzden yazmayı sevmem…

Öyleyse, çocukluk ve gençlik dönemlerim boyunca, kulağımda yankılanan anneannemin sözlerini, söylediklerini bir araya toparlasam… Hem kendime hem de okuyacak olanlara yazılı olarak aktarsam… Ne de güzel olur!

Zira, anneannemle yaptığımız sohbetler sırasında; sık sık kullandığı sözler, söylem tarzı öylesine yer etmiş ki bende… “Pelin’in yaşam defteri”ne, tiiiz not düşüle dedim kendi kendime…

Sözler de Çiçekler gibidir aslında! Benzer ama farklı…

Veee aldım kalemi elime… Başladım yazmayaaa… Çünkü inanıyorum ki, lisedeki çok sevdiğim matematik öğretmenim Aynur Öksel’in de dediği gibi, “tadından yenmez…” olacak o zaman:))))

Bence, çoğu zaman bir paragrafla anlatmaya çalışacağınızı; üç beş sözcüklük sözlerle anlatmak hem daha kolay hem de çok daha etkili…

Zaten çoğunu da, günlük hayatımda refleks olarak kullanırken buluyorum kendimi… Hem de her fırsatta…

Haydi o zaman, anneannemin tadından yenmez sözlerine bakalım mı?

Sözler, Anneannem Der ki…

*Ak gün ağarıp kalmaz, kara gün kararıp kalmaz!

*Az iş, çoğa varır!

*Gün ola, harman ola…

*Görgülü kuş, gördüğünü işler!

*Bitli baklanın, kör alıcısı olur!

*Bal vermez arı…

*Buğday ekmeğin yoksa buğday dilin de mi yok !

*İyi gün insanı ağartır, kötü gün insanı karartır!

*Her dert, bir armağanla gelir!

*Eskinin biti ile kötünün lafı çekilmez…

*Kavlan (çınar) ağacı gibi dışı süslü, içi boş…

*Ayının otuziki türküsü varmış, otuzikisi de bir ahlatın başına !

*Bir günün beyliği beylik !

*Bir ölüyü çok yıkarsan, ya osurur ya sıçar !

*O yalan bu yalan, gel sen de biraz oyalan !

*İş kendini gördürür !

*Cahille bal bile yenmez, alimle taş taşı !

*Öküz öldü, ortaklık bozuldu !

*İş başa düşünce, paşalar bile dağa düşer !

*Bir zamanlar gençtik, şimdi geçtik !

Sözler sözler sözler! Kulağımda Yankılanan…

*Alma mazlumun ahını, çıkar aheste aheste…

*Dağ dağa küsmüş, dağın haberi olmamış…

*Karga, kömüşü kendi karı için bitlermiş !

*Yanmadık ocakta tütün tüter mi? Onmadık bahçede bülbül öter mi?

*Ağzı kına kaşığı.. burnu halep nohutu.. Alnı halep aynası.. Orta tarlanın arpası.. Annesinin körpesi…

*Bizim nasibimiz kısa…

*Dövmüşler gibiyim…

*Dereye su gelinceye kadar, kurbağanın gözü patlamış !

*El ile çıkma yola, başına gelir türlü bela…

*Karadeniz üstünde vapur duman alıyor, az doldur kadehleri başım duman alıyor !

*Para diye it kırkıyorum!

*Dokuz çocukla, mağarada mı kaldın?

*Sürgüyü sürsem, palanımı atsam, yerime yatsam!

*İnek almıyo, dana emmiyo…

*Ağza sıçan yaranır!

*Aşık isen, bir gül yeter koklamaya; hoyrat isen, gir bahçeyi yıkmaya!

*İnce elekten eleyip, kıl torbadan süzüyo…

*Her tarladan bir kezek, her kötüden bir ferzek!

*İkindi güneşi gibi…

*Alacağımı alamadım, vereceğimi veremedim, iskarpini giyemedim!

*Seksen etekçiyle, yüz kötekçi lazım, merdivenden inip çıkmam için…

*Kahve kara ama beyler içiyo, kar da beyaz ama itler sıçıyo!

*Kör ölür, badem gözlü olur!

*Analık, kara yamalık…

Bu arada, belirtmek isterim ki; olabildiğince orjinalliğini korumak için, yazım kurallarını göz ardı ederek yazdım tüm bu sözleri… Tam da anneannemin ağzından çıktığı, dilinden döküldüğü gibi… Zira, amacım aslını koruyarak, çocukluğumdan/gençliğimden kulağımda kalanları olduğu gibi yazmak!

Düşünüyorum da, düşündükçe daha da ikna oluyorum… Anneannem tam da bir yaşam profesörü aslında… Söyledikleri, buram buram yaşanmışlık içeriyor çünkü… Şaşmamak gerek aslında buna, çooookkk zor ve zorlu bir hayatı olmuş anneannemin… Bizzat deneyimleyerek geçmiş, zorlu hayat sınavından!

Yüreğine, beynine, diline sağlık cannım anneannemmm !