Kedi ile Hayat…

Kedi… Kedilerle yaşayanlar çok iyi bilirler… Kedili yaşam, huzurdur, mutluluktur! Hele de o kediler, sokaktan, çaresizlikten kurtarıp da, çare olduğunuz canlar ise… “Tüm canlıların yaşam hakkı eşittir” diyenlerdenim ben de… Sınırlı süreli şu hayat yolculuğunda, herkes yakınındaki en az bir çaresiz sokak canına sahip çıksa… Keşkeee… Vee, hayatta “keşke”ler yerine hep “iyi ki”ler olsa…

Kendimden biliyorum ki, kedi sevgisi, hayvan sevgisi ailede öğreniliyor! Gerçi, bir çocuk için, aile herşey demek… Zira, olumlu-olumsuz, iyi-kötü, doğru-yanlış bir çok bilgi-davranış aileden öğreniliyor! Boşuna değil yani, “aile, toplumun temel taşıdır” sözü…

Kedi – Bebek – Ev Yaşamı

İstedim ve istiyorum ki, çocuklarım da bu çok özel sevgiyle yani kedi-köpek-börtüböcek-doğa sevgisiyle büyüsünler… Bu durum, sanılanın aksine öylesine yararlı ki çocuk gelişimi açısından… Yani, bebekli evde evcil hayvan harika olur… Ve düşünün ki, benim kuzucuklarım erken doğmuş ve özel titizlik gerektiren bebeklerdi… Doğru ve özenle atılan adımlarla, ne kedilerim ne de bebeklerim zarar gördü…

Kedi ile Hayat; evcil hayvanla büyüyen bebeklerin bağışıklık sistemi daha güçlü oluyor!

Daha emeklerken, anneannemlerin evindeki kediyle aynı kaptan süt içmiş biriyim ben:))) Sanırım, ben de o dönemlerde kapmış olmalıyım kedi sevgisini;))) Dolayısıyla, tüm canlılara, doğaya olan sevgimi… Aslında taa o zamanlardan içime yerleşmiş ve de gün geçtikçe büyüyen bir hayalim var…

Hayaller Gerçek Olsa, Evsiz Can Kalmasa…

Öyle bir yer oluşturabilsem ki; içine, ihtiyacı olan tüm canları, canlıları yerleştirebilsem… Başlarına da, her an sağlık sorunlarını çözmek için hazır bekleyen en az bir veteriner… O kadar çok istiyorum ki bu hayalimin gerçek olmasını… Sürekli olarak yiyecek bulacakları, barınacak, korunacak, bakılacak ve sevilecekleri bir yuva…

Oturup beklemek yerine çabalıyorum elbette, hayallerim gerçekleşsin diye… O zamana kadar, evdeki yürek bebeklerim iki kedimle beyin fırtınası estirmeye devam… Evimin hiç büyümeyen bebekleri onlar… Bazen oynayan bazen birbirine peşpeşe patiler atan; minik, sevimli yaramazlarım onlar benim…

Kedi ile yaşanan hayat, çok daha anlamlı! Hele de o kediler, sokaktan kurtarılmış canlar ise…

Sanılanın aksine, kedi varsa bir evde; bebekli yaşama geçiş çok daha kolay oluyor bence! Çünkü ev, altyapı olarak tehlikelere karşı önlemlerle çoktan donatılmış oluyor!

Zira, merakıyla ünlenen kedilerin güvenliği için, çoktaaannn pencerelere sağlam sineklik telleri takılmış… Delici-kesici ekipmanlar, ortadan kaldırılmış… Dolaplara-çekmecelere güvenlik kilitleri takılmış… Çamaşır-kurutma gibi makinelerin kapaklarını kapalı tutmaya çoktaaaan alışılmış… Ve hatta, prizlere koruyucu kapaklar bile alınmış oluyor!

“Hayvan Sevgisi”, Ailede Öğrenilir!

Kedi ile yaşamak, insanın içinde olan/olması gereken bir çok olumlu duyguyu da açığa çıkarıyor… Merhamet gibi… Vicdan gibi… Sabır gibi… Empati gibi… Yaşam hakkına saygı gibi…

Hele de sevildiklerinde çıkardıkları o mırıltıların tadına doyum olmuyor doğrusu…

Boşuna değil “evcil hayvanla birlikte büyümenin, çocukların hem fiziksel hem de ruh sağlığına olumlu katkısının olması”… Nasıl olmasın ki? Zaten, bilimsel olarak da kanıtlanmış bu gerçek… Evdeki can dostlarının olumlu etkileri, daha anne karnındayken başlıyor!

O zaman ne yapıyoruz? Evlerimizdeki can dostlarımızdan vazgeçmemek için her yolu deniyor, çözümler arıyor ve de çocuklarımızı, o canlarla büyütmenin haklı gururunu-mutluluğunu yaşıyoruz!!!

Haydi öyleyse, “satınalma, sahiplen” !

Ama, “terk edeceksen, sahiplenme” !!!

 Çünküüü,

Onlar hediye değil… Onlar oyuncak değil… Onlar eşya değil…

Onlar da “can”… Hem de bizlerle eşit yaşam hakkına sahip…

Biliyor ve yürekten inanıyorum ki; tüm bunların farkında olmak yetmez! Farkındalık oluşması için çabalamak gerek… Her ortamda, her platformda, her alanda “can dostlarımızla bir arada yaşamanın ne kadar anlamlı ve güzel olduğunu” dile getirmemiz gerek… Sokaklardaki tüm çaresiz canlara, en doğal hakları olan güvenli bir “yuva” sağlanması için; uğraşmamız ve vazgeçmememiz gerek!