Prematüre Bebek ile Kuvözden Çıkış…

Prematüre bebek, yani erken doğmuş, zamanından önce doğmuş bebek… Aslında çoğumuzun duyduğu bir kavram… Özellikle de anne olmayı planlayan ya da isteyen kadınların daha da bir aşina olduğu… Ve, neredeyse hemen her anne adayının da ürkerek yaklaştığı… Peki ya, o erken doğmuş minnacık bebek ile evdeyken nelere dikkat etmelisiniz?  

37. haftadan önce doğan bebekler, prematüre olarak adlandırılıyor! Bir diğer deyişle, gebeliğin 37. haftadan önce sonlanması durumu… Kendimden biliyorum ki; aslında bizleri, anne adaylarını ürküten, rahatsız eden, bilinmezin ve belirsizliklerin çok olması… 

Prematüre Bebek Annesi Olmak…

Hayat, kontrol edebildiğimiz ve edemediğimiz durumların toplamı aslında! Ama elimizden gelenin en fazlasını ve iyisini yapmaya çalışmak da, insan olmanın  erdemlerinden… Öyleyse, gelin birlikte aşalım bu bilinmezleri, bilgi ve deneyim azlığını… Bilinmezleri, olabildiğince bilinir hale getirelim… Zira, “damdan düşenin halinden, damdan düşen”; “prematüre annesinin halinden de, prematüre annesi” anlar! Okuyanların bildiği üzere, benim minnik kızlarım da 28 hafta+1 günlükken, hayata merhaba dediler…

Doğumun hemen peşinden başlayan kuvöz süreci epey bir zorlu iken; çelişik duygular içindeki taze anneler, bir yandan bebeğine bir an önce kavuşmak isterken, öte yandan da eve gidince ben nasıl bakacağım bu minnacığa, ya başaramazsam endişesini yaşarlar… Hem de çooook derinden…

Kuvözden çıkacağı günün öncesinde başlar hazırlıklar, endişe, sevinç, heyecan ve korku gibi karışık duygularla… Kuvözde kalan, erken doğmuş bebeklerin neredeyse hemen hepsi, biberonla beslenmeye çoktaaan alışmış oluyorlar! Her ne kadar, emzirme denemeleri yaptırılsa da annelere, hem emme reflekslerinin tam gelişmemesi hem de beslenmelerinin sürekliliği için, biberon kullanılıyor kuvözde iken… En azından, benim kuzucuklarımın kaldığı yoğun bakım ünitesinde, bu şekilde olmuştu!

Kuvöz Çıkışı Öncesi, Hazırlıklar!

Öyle ki, o dönem yani doğum sonrası kuvöze gidiş gelişlerim döneminde; eşim çok heves edip, biberon konusunda birçok araştırma yapmıştı! Sonrasında, inceleyip, karar verip; daha kuvöz sürecimizin en başlarında iken, almıştık bile biberonlarını kuzucuklarımızın! Deneyimsizlik işte… Niye mi “deneyimsizlik” diyorum?! Bizi bekleyen zorlu süreçten habersiz, takıla takıla, biberon konusuna takılmışız da, o yüzden… Sonradan, süreç içinde öğrendik ki, prematüre doğan bebeklerin çoğu, biberonla beslenmeyi benimser ve devam edermiş, koşullar gereği…

Hatta, yalnızca biberonla beslenmeyi benimsemelerini bırakın; biberon marka ve modeli bile, kuvözde iken kemikleşmiş oluyormuş meğer! Nasıl mı? Anlatmaya çalışayım… Kuvöz sürecinin sonlarına doğru… Yani, solunum, enfeksiyon, çeşitli organ rahatsızlıkları gibi temel sorunların çözülmesini takiben… Bebeklerin emme-yutma refleksleri gelişmeye başlamış ve kilo alımları da belirli değerlerin üzerine çıkmış ise; anneler, yenidoğan yoğun bakım hemşiresi gözetiminde, bebekleri ile emzirme-besleme pratikleri yapabilsinler diye çağırılıyorlar…

Öylesine tarifsiz heyecanlarla, endişelerle dolu bir dönem ki, emzirme-besleme dönemi… Zamanında doğum yapan annelerin hemen yaşadığı, bebeğine sarılma, öpüp koklama, emzirme gibi çok doğal görünen/karşılanan duyguları ancak hissetmeye başladığınız bir dönem… Geriye bakıp, düşünüyorum da; okul yılları, üniversite sınavı, üniversite hayatı, iş hayatı… Meğer ne kolay süreçlermiş aslında o dönemler, ne sorunsuz dönemlermiş hatta… Oysaki içinde iken, ne de büyük sandığım sorunlar yaşadığımı düşünürdüm…

Biberon – Seçim mi? yoksa Zorunluluk mu?

Neyse, biberon konusuna geri döneyim en iyisi… Yazarken, o dönemleri ve hatta duyguları yeni baştan yaşıyorum adeta! Bir bakıyorum ki, duygularım ellerimden parmaklarıma, oradan da yazıya dökülmüş bile… Hiç unutamayacağım bir detay; kuvözde kullanılan biberon, bebedor marka cam biberonlardı! Biz ise, “anne göğsüne benzer emzik yapısıyla bebeğinizi biberonla beslemenin doğal hali” sloganlı Philips Avent biberonlar alıp, koymuştuk eve daha öncesinde! Yoğun bakımdaki hemşirelere danışmak bile gelmemişti aklıma! Eeee sormak için de bilmek gerek öyle değil mi? Oysaki, prematüre doğan bebeklerin kuvöz süreci, belirsizlikler ve iyi-kötü sürprizlerle doluydu!

Peki nasıl mı anladık bebedor biberona alıştıklarını?! Eeee kuzucuklarım anlattı bize dertlerini, hem de eve gelir gelmez… Biz evdeki philips biberonlarla vermeye kalktık mamalarını doğal olarak, kuzucuklar ağladı ve de reddetti! Hem de ne ağlamak?! Başlangıçta anlayamadık nedenini tabiii… Sonra birden aklıma kuvözdeki biberonları geliverdi… Çaresizlikten, hemen en yakından bebedor cam biberon alıp, verdik mamalarını… Neredeyse kesintisiz biçimde bitirdiler mamalarını… 15-20 günde bir philips biberonlarla vermeyi denediysek de, ısrarla yemediler mamalarını… Mecbur kaldık; bizim değil, kuzucukların seçimi olan, kuvözde alışmış olduğu biberonları kullanmaya…

Daha minicikken, alışkanlıkları olmaya başlamıştı bile… Ne demişler: “Alışkanlıklar, katlanmış kağıt gibidir! Ne kadar ütülersen ütüle, düzelmez!”…Pekiiii, sizin kuzucuklarınız nelere alışmışlardı kuvözde iken?