İş Deneyimi!?!

İş deneyimi… Deneyim edinmek için ne gerekli peki? Çalışmak… Çalışmaya adım atmak için ne isteniyor? İş deneyimi… Ne yaman bir kısır döngü… İş arama aşamasına gelen hemen herkesin karşı karşıya kaldığı…

Oysaki, iş ilanlarında çoğunlukla “en az 2 yıl deneyimli” ya da “kendi müşteri portföyüne sahip” gibi bir ön koşul vardır! Düşünün ki, üniversiteden yeni mezun olmuşsunuz ve sahadan/piyasadan hiçbir haberiniz yok! Doğal olarak, iş dünyasına/hayatına ilişkin terminoloji hakkında da bilginiz yok!

Sıfır iş deneyimiyle yola çıkmışsınız… Deneyim edinmek için de, çalışmak durumundasınız… İş görüşmesine gidiyorsunuz… Ama ısrarla iş deneyimi isteniyor… Nasıl bir kısır döngü bu deyip, şaşa kalıyorsunuz daha yolun başında…

İş Deneyimi için, Hem Zaman Hem Emek Gerek!

Ben de, henüz iş yolculuğumun ilk yıllarındayım… O dönem çalışmakta olduğum şirketin genel müdürü, bir gün, bulunduğumuz odaya geldi! Önce hal hatır sordu, peşinden bana döndü: “-aman Pelin, kızım klimaya çok dikkat et, üşütme sakın!” dedi.

İş deneyimi, zaman ve emek gerektirir!

Nasıl mutlu oldum, nasıl duygulandım anlatamam! Ne iyi bir insan, ne kadar da düşünceli diye aklımdan geçiriyordum ki, “-hayır hasta olacaksın sonra, al sana iş gücü kaybı!” deyiverdi! Yaşadığım hayalkırıklığını, şaşkınlığımı anlatamammmm… Vayyy beeee, “ne kadar da safım” diye düşündüm o an!

Aslında saflık değil de, saflık derecesinde iyi niyet ve deneyimsizlikti benimkisi… Eeee tabiki, üniversiteden yeni mezun olmuş, “iş hayatı” denilen süreci daha yeni yeni tanımaya başlamıştım…

Elbette deneyim edinmek, yalnızca şirket ortamı ile sınırlı bir kazanım değil… İş nedeniyle ziyaret edilen müşteriler… Toplantı yapılan iş ortakları… Katılınan seminerler ve eğitimler… Bu gibi katılımların tamamından öğrenip, özümsedikleriniz ise zamanla “deneyim” hanenize yazılıyor aslında…

Yine de, deneyime ilişkin en yoğun kazanımlar; çalışılan şirket içindeki ekip arkadaşları ve/veya yönetim kadrosundan sağlanıyor!

Gözlemler – Çıkarımlar, Deneyim için Şart!

Geçmişte çalıştığım şirketlerin hepsinde de, farklı farklı insanları ve onların iş yapma tarzlarını gözlemleme olanağım oldu tabii… Bütün bu gözlemler, zamanla çıkarımlar ve “kıssadan hisse”lere dönüştü bende!

Çalıştığım bir başka şirkette de, o zamanki genel müdürümüz bir gün demişti ki: “herkes su satıyorsa, sen sabun satacaksın! Asıl marifet budur!” 

Başka bir gün de, “yazamadığın hiçbir konuya, aslında hakim değilsindir” demişti!… “Yaptığın banaysa, öğrendiğin kendine” derdi! O zamanlar, söyleniş tarzı ve itici üslubu nedeniyle, çok da önemsemediğim hatta sinirlendiğim bu sözler; zaman içinde özüne bakınca, doğruluğunu defalarca kanıtladı…

Zira, tüm bu sözler; yaşanmışlık sonucu söylenmiş ve buram buram deneyim kokan sözlerdi aslında…

Deneyim denen şey bunlardı işte… Ve emek emek, sabır sabır, ilmek ilmek, çalışarak elde edilebiliyordu! O yüzden çok değerliydi… O yüzden çok zordu…

Çünkü; zaman içinde ve kişiden kişiye değişen bir şekilde özümsenen, içselleştirilen bir birikim… Ve sonunda paylaşılabilen, uygulanabilir hale gelen bir olgu… Zira; herkesin gözlemi, bakış açısı, algısı, akıl süzgeci, çıkarımı farklı…

İş hayatında başarı için ise, deneyim dedikleri şey olmazsa olmaz gerçekten… Ama bunun için de zaman, emek, sabır, gözlem ve çıkarım yeteneği şart elbette… İstemek, inanmak, hedeflemek, vazgeçmemek, kararlı olmak da çok ama çok önemli…

Gerçi, hayatın her aşamasında; iş olsun özel olsun, “deneyim” başarının en önemli anahtarlarından… Elbette, deneyim, bilgi birikimi ile harmanlandığında çok daha etkili ve yararlı oluyor… Tıpkı doğru bir yol haritası gibi…

Peki, başarının formülü, sizce nedir?